پرده خوانی قهرمان کربلا – زهیر

تا حالا براتون پيش اومده كه با يه دوست خيلي خيلي عزيزتون قهر كنين؟ يا حتي با مامانتون؟ مثلا ممكنه عاشق دوستمون باشيما، اما يه روز كه اون زده اسباببازي ما رو خراب كرده، باهاش قهر ميكنيم. يا مثلا عاشق مامانمون هستيما، اما يه روز كه زديم ليوان رو وسط آشپزخونه شكونديم و مامان سرمون داد زد، باهاش قهر كرديم و رفتيم تو اتاق. اين جور وقتا، خودمون ميدونيم كه خيلي خيلي عاشق مامانمون يا دوستمون هستيما، اما چون قهريم، دلمون نميخواد بريم پيشش و ببينيمش. اما شايد اگر مامان بياد در اتاق رو باز كنه و

بگه: بيا بريم پارك، دوباره بپريم بغلش و يادمون بياد كه چقدر عاشقشيم!

زهير هم خيلي عاشق امام حسين بود، اما يه جورايي قهر كرده بود و رفته بود توي اتاق و در رو به روي خودش بسته بود. تا روزي كه اين در باز شد. قصه از كجا شروع شد؟ از مكه!